Beati audi et in Verbum illui per Cristiandorum seculi…
E tant soqui a l’é latin e vojàutri ‘l latin i lo capisse nen e ben… andoma pura avanti neh.
Parrocchiani della nostra parocchia e paròcchie limitrofe e concirconcise… concirconvine, pardon! I veuj disquinteve n’aneddòto e dòp iv dëspiegh ël përchè. A venta ch’i sapie che ‘nt li Genesi, Nosgnor Idìo a spassigiava ‘nt ël cel con le man an sacòcia e la sigala an boca e contemplava il Creato. E belelì a voghìva ra reusa… ël tulipan… ra fròla… ër pruss… “Ò contacc – ch’o r’ha dicc ër Signor – i j’heu pròpi facc tut bèn second la mie volontà!”. Tut ant’un moment, Nosgnor a s’anvisa dl’òm e a taca a ciamé “Adam… Adam… anté ch’it sèj?” e gnun, gnun, gnun o rispondiva. Nosgnor s’é ‘nrabiasse e a l’ha tacà a sbrajassé “Adam, slavaron d’un bòja sàuta sùbit feura!” E alora as sent na vosin-a ch’a rùva da giù an fond, daré dla feuja ‘d fìch, e ch’o disìa I”Son qui Nosgnon, bele patanù!” “E përchè it sàute nen a fòra quand’it ciam? It si-ti ‘dcò ti coma coj ëd San Damian, ch’a tiro la prija e a scondo la man?” E Adam o j’ha rëspondije “Sàutava nen a feura, Nosgnor, përchè… i j’hava pàù e vërgògna!” O j’hava pàu e vërgògna! E soqui përchè cola pòrca d’Eva o j’hava daje da mangé ‘l pom! Spinta dal serpent! Che Pare Adam o r’é staje ‘l rosion ant ra gola e Mare Eva o r’ha fane n’indigestion tala ch’o r’é andacia a la maternità! A venta nen avèj pàu e vërgògna di Dio përchè Nosgnor Idìo a sarìa nòst pare e a në veul ben. I soma tùit ëd sò matòcc, é-lo vèj o nen neh? E peui magara Nosgnor a fa la facia dël fòl, ma a l’é nen fòl! E s’o s’anrabia chiel, eh pòvra gent s’o a s’anrabia Nosgnor! Ma i lo seve che mè mi i ciap sa tomatica i la sbërgnach e i fas seurte ij grumele, Nosgnor o ciapa un pecador , lo sbërgnaca a o-j fa seurte ij buèle! E coma Nosgnor Idìo o sarìa nòst pare, ra Madòna, ch’a sarìa soa nòra për via ch’a sarìa ra mare ‘d Gesù Crist ma soqui o r’é na parentela baravantan-a e o r’é inutil ch’iv la disquint, ra Madòna a sarìa nòsta Mare ed eccomi al dunque e al perché del mio aneddòto. Duminica ch’o-i ven a l’é la festa dra nòsta borgià ed essend la Madòna la Patrona dra nòsta borgià, ëd conseguensa, duminica ch’o-i ven o r’é ra festa dra Madòna. É-lo vèj o nen? Ma… ma…për rispeté e festegé degnament ra Madòna a basta nen d’andé fé la procission an tute re piòle dër pais e anciochesse mè d’aso. Bisògna presenziare a le funszoni! E për funzioni, baiché ben neh, i antend la Mëssa cantàja con ra predica, ra benedission, ij Vespri e via dicendo e via dicendo. A propòsit ëd cant i deuv dive na ròba ma i dribbo na parentesi për una comunicazione urgente. A riguarda col ëslavaron dël Bingi, ër sacrista. A m’ha combinarla gròssa e i veuj ch’i ro sapie tùit. A m’ha butame dël vin brusch ant ël Tabërnacol e a l’ha fame mangé Nosgnor an carpion! Chiusa la parentesi! Com ch’av diva, st’ani qui la Mӕssa as la cantoma bele nojàutri. Foma nen pèj dr’àutr’ani ch’i soma fassla canté dai corista ‘d Turin ché lor, furb, ch’o rivavo da la sità, què ch’o r’han facc? Pen-a ruvà ambelequi son andame a fé la via crucis an tute le piòle dër pais e peui cioch mè d’aquile al moment ëd tachème ‘d Kirye Christe o r’han cantame la Violeta! Soqui o r’ha nen da sucede! Bomben, punto e basta. Per gli uomini… per gli uomini… Përchè për ër dòne o-i é ‘n discors a part. O già përchè le dòne a sarìo le predilette dra Madòna përchè la Madòna o r’é na dona ‘dcò chila. È-lo vèj o nen? Ansi. La pì brava e la pì bela dre dòne dër mond. Soprattutto la pì bela! Oooooh s’o r’é bela la Madona! I bèicoma nen tute se fije qui ‘ntorn? En-ne nen ëd bele fije? Specialment saqui an prima fila, la Teresa, la fija dël muliné. Eeeeh… la pì bela fija ch’i peusse trové ant ër nòst pais! Ben, tant për feve n’esempi av digh soqui. La Teresa ‘mbelequi an confront ra Madòna o r’é na busa, va-lo ben? E vojàutre dòne e matòte fé nen coma cole dòne dra sità ch’a van an gir con ra minigonna, a balo ‘l siech e tuce se porcherìe lì! Oh, i n’oma ‘dcò ‘n paira noi belequi an pais Oh già.. Lor A chërdo che mi i-j voga nen lor! Tucc ër di dë ‘dnans al Circol Comunista ch’o sbèivasso e a sfumasso pèj dj’òmni! Oooooh, ma còsa ch’as chërdo lor? Chërd-lo forse d’esse meritòrie lor? Chërd-lo forse d’esse beate lor? Spòrche ciamporgne e faciasse da forca! Lor ch’a mando ‘r fijëtte a pasturé ‘r crave për peui andé ‘r crin-e da daré le cioende! A finiran tute ‘nt l’infern con ër gambe për aria e le ciapasse anvische, soqui iv lo digh mi! A më smija d’avèj-j-ve dit tut. I vë speto duminica ch’o-i ven festa dra borgià e dra Madona e adess ben Beati audi et in Verbum illui per Cristiandorum seculi… E adess andé feura dër bale ch’o r’é rivame ‘d gent an sacristìa eeee….