L’àutra neuit i son sogname
che ant lanav dl’eternità
Padre Eterno a l’avìa fame
Gran Castlé dla Trinità
aranbandme a Domne Dei
dagh n’uciada a cost mond vej
Miserere, l’hai sclamà
costa bòcia a va rangià!
Dite fàit al ciair ëd la lun-a
an virtù d’un mè decret
l’univers ecco as radun-a
su la piassa ‘d Cavorèt.
Bianch e nèir, giàun e ross
a tuti un pòch nervos
e a la fin… òh che piasì!
Cost mond vej i lo rangio mi.
Pr’ordiné j’afé dla tèra
su cos’é-lo ch’a fà ‘l cas?
Una dis a-i va la guèra
l’àutr a dis: a-i va la pas.
Ch’a sio Asiatich… nò African…
nò Europei… nò American…
òh che gòj, òh che piasì!
Cost mond vej i lo rangio mi.
Un a veul la primavera
n’àutr a desidera l’invern
n’àutr l’otogn en’àutr a spera
un’ istà ch’a dura etern;
un a veul ch’abio ‘l nas drit
n’àutr ësgnacà, n’àutr gròss, n’àutr cit…
Òh che gòj, òh che piasì
cost mond vej i lo rangio mi.
Ant l’Alerica a s’anrabio
për sostnì ch’i soma uguaj;
an Italia ‘s veul ch’a l’abio
mach la crëta ij cardinaj;
ij marià ‘s veulo fé frà
e ij frà aveulo esse marià.
Òh che gòj, òh che piasì!
Cost mond vej i lo rangio mi.
Chi a veul Giòrs, chi a veul Tòni
chi ‘l Talmud, chi ‘l Coran,
chi Calvin, chi san Giròni
chi la pruca, chi l’l turban.
Viva lë Czar! Viva ‘l Califf!
Viva ij Sant, Viva Bërgnif!
Padre Eterno, dime voi
com gavesse da cost patoj?
Alleluja! Cost mond vej
a starà sempre parèj!